Anasayfa
İlçenin ekonomisi tarım, hayvancılık ve turizme dayalıdır. Tarım ekonominin %23’ünü oluşturur. Tarıma elverişli arazi miktarı 639.435 dekar olup, bunun 37.134 dekarı sulanmaktadır. 41.980 dekar da sulanabilir arazi bulunmaktadır. Tamamı sulanabilen ova kesiminde hububat, yerfıstığı, susam, sebze, çilek narenciye ve çeltik ziraatı yapılmaktadır. Turfanda sebzecilik ve çilekçilik son yıllarda özellikle ova köylerinde önem kazanmıştır. Sahil kuşağı ile Göksu Deltası’nın kuzey kesimlerinde narenciyecilik önemli yer tutar. Kısmen sulanabilen orta sahil kuşağında meyvecilik, sebze ve hububat ziraatı; sulanmayan kesimlerde ise zeytin, harnup, antepfıstığı yetiştiriciliği yapılmaktadır. Yayla kesiminde hububat, elma, kiraz, armut şeftali ve bağcılık ziraatı yapılır. Silifke’nin ekonomisinin diğer bir ağırlıklı kolu da hayvancılıktır. Dağlık kesimlerin iklim ve bitki örtüsü yapısı küçükbaş hayvan yetiştiriciliğine elverişlidir. Genellikle keçi türü yaygındır. Küçükbaş hayvan besiciliği daha çok dış satıma yöneliktir. Önceleri ovalık kesimde yapılan sığır besiciliği artık dağlık kesimlere de kaymaya başlamıştır. Arıcılık bazı ailelerin geçim kaynağı durumundadır. İlçede deniz balıkçılığının yanı sıra Akgöl ile Paradeniz dalyanındaki balık üreticiliği de ekonomide önemli yer tutar. Kefal, levrek, çipura, lagos, yılanbalığı ve karabalık yörenin yaygın balık türleridir. Tarihi, doğal ve kültürel zenginlikleri; yılın 300 günü güneşli iklimi, 105 kilometrelik kıyı bandı ile büyük bir turizm potansiyeline sahip olan ve ekonomisinin önemli bir bölümü turizmin oluşturduğu Silifke ilçesinde Turizm Bakanlığı’ndan belgeli 2.500 yatak kapasiteli tesislerle Silifke, herkese ve her keseye hitap edebilen bir tatil ve turizm cennetidir. Taşucu beldesinde bulunan ve ülkemizin sayılı kâğıt fabrikalarından biri olan SEKA Akdeniz Müessesesi Silifke’nin en önemli ve en büyük sanayi kuruluşudur.
Silifke’nin en büyük kültür etkinliği her yıl 20–26 Mayıs tarihleri arasında yapılan “Uluslararası Silifke Kültür Haftası”dır. İlki 1974 yılında yapılan bu haftanın adı 1994 yılına kadar “Uluslararası Silifke Müzik ve Folklor Festivali” idi. Haftanın etkinlikleri çoğalınca adı 1996 yılında “Uluslararası Silifke Kültür Haftası” oldu. Akdeniz iklim koşullarından dolayı yörenin insanlarında kışın sahillerde, yazın yaylalarda yaşama geleneği vardır. Yayla ve sahil arasındaki göçler, göçler esnasında karşılaşılan olaylar, üretilen ürünler ve beslenen hayvanlar arasındaki ilişkiler hastalık, ölüm gibi üzüntülerde, sünnet, düğün, nişan, askere uğurlama gibi sevinçte paylaşılan duygular halkın kendi yaşama biçimiyle yoğrulmuş atasözleri, dua, beddua, yakim, mani ve türkü gibi sözlerle sözlendirilmiş, müzikle birleştirilerek “Silifke Halk Oyunları” ortaya çıkmıştır. Sözlerinde ve figürlerinde zengin bir kültürü yansıtan halk oyunları yaşanan Yörük-Türkmen kültürünü geçmiş kuşaklardaki biçimiyle gelecek nesillere aktarmaktadır. Silifke Yörük-Türkmen kültürünü; halk oyunlarını, yapılan her türlü sanatsal faaliyeti yurt içinde ve yurt dışında tanıtmak; yöredeki ve Türkiye’deki Yörük-Türkmen gruplarını kaynaştırmak yöredeki ve Türkiye’deki ile yurt dışından gelen halk oyunları gruplarını birbiriyle tanıştırmak, sanatsal ve sportif faaliyet yapan kişi, kurum ve kuruluşlara fırsat sağlamak.”Uluslararası Silifke Kültür Haftası”nın en büyük amacıdır. Açılan el sanatları , resim, heykel sergilerinde, yapılan yemek , ses ve spor yarışmalarında birçok yeteneklere fırsat verilmektedir. Geleneksel yaşam biçimini konu alan Yörük göçü , Yörük çadırı, sünnet şöleni, köy düğünü gibi isimler adı altında yapılan programlarla yeni nesiler bilgilendirilmekte amatör tiyatro gruplarına çalışmaları desteklenmekte, edebi alanda çalışma yapanlar halkımıza tanıtılmakta, halkımız paneller ve konferanslarla aydınlatılmakta, konserlerle eğlendirilmektedir. Silifke’de el dokumacılığı ve el işlemeleri yaygındır. Çul, çuval, heybe, battaniye, namazlığa, kolan(dokuma ip) yünden daha çokça da kıldan yapılır. Dokuma yapılacak yün ve kıl yıkanır, temizlenir. Atacakla atılır. Kirmenle eğrilir .İp yapılır.İpin dokuması ”ıstar” tezgahında yapılır.Dokunacak çul, çuval veya heybenin eni boyu kadar ip ayarlanıp ıstara yerleştirilmesine “çul çözmek”,”çuval çözmek”,”heybe çözmek” denir.Çözülen dokumaya verilecek desen için boyalı ip kullanılır.Boyalı ipe ”çesit” denir. Istarda dokuma elle yapılır. Tarakla vurularak sıkılaştırılır. İnce dokuma dediğimiz göynek, tor, peskir, kuşak, çiplik, çapıt gibi dokumalar “çulfallık“ tezgahında yapılır. Çulfallık tezgahında dokuma için mekik kullanılır. Sıkıştırma büyük tarak ile yapılır. Istar ve çulfalık tezgahlarını bu işleri yapan her köyümüzde görmek mümkünüdür. Belediye Kültür Evimizde de bir ıstar ve bir de çulfalık tezgahı örnek olarak bulunmaktadır.Kanevçe çıkarma yok denecek kadar azalmıştır.
Silifke’nin en büyük kültür etkinliği her yıl 20–26 Mayıs tarihleri arasında yapılan “Uluslararası Silifke Kültür Haftası”dır. İlki 1974 yılında yapılan bu haftanın adı 1994 yılına kadar “Uluslararası Silifke Müzik ve Folklor Festivali” idi. Haftanın etkinlikleri çoğalınca adı 1996 yılında “Uluslararası Silifke Kültür Haftası” oldu. Akdeniz iklim koşullarından dolayı yörenin insanlarında kışın sahillerde, yazın yaylalarda yaşama geleneği vardır. Yayla ve sahil arasındaki göçler, göçler esnasında karşılaşılan olaylar, üretilen ürünler ve beslenen hayvanlar arasındaki ilişkiler hastalık, ölüm gibi üzüntülerde, sünnet, düğün, nişan, askere uğurlama gibi sevinçte paylaşılan duygular halkın kendi yaşama biçimiyle yoğrulmuş atasözleri, dua, beddua, yakim, mani ve türkü gibi sözlerle sözlendirilmiş, müzikle birleştirilerek “Silifke Halk Oyunları” ortaya çıkmıştır. Sözlerinde ve figürlerinde zengin bir kültürü yansıtan halk oyunları yaşanan Yörük-Türkmen kültürünü geçmiş kuşaklardaki biçimiyle gelecek nesillere aktarmaktadır. Silifke Yörük-Türkmen kültürünü; halk oyunlarını, yapılan her türlü sanatsal faaliyeti yurt içinde ve yurt dışında tanıtmak; yöredeki ve Türkiye’deki Yörük-Türkmen gruplarını kaynaştırmak yöredeki ve Türkiye’deki ile yurt dışından gelen halk oyunları gruplarını birbiriyle tanıştırmak, sanatsal ve sportif faaliyet yapan kişi, kurum ve kuruluşlara fırsat sağlamak.”Uluslararası Silifke Kültür Haftası”nın en büyük amacıdır. Açılan el sanatları , resim, heykel sergilerinde, yapılan yemek , ses ve spor yarışmalarında birçok yeteneklere fırsat verilmektedir. Geleneksel yaşam biçimini konu alan Yörük göçü , Yörük çadırı, sünnet şöleni, köy düğünü gibi isimler adı altında yapılan programlarla yeni nesiler bilgilendirilmekte amatör tiyatro gruplarına çalışmaları desteklenmekte, edebi alanda çalışma yapanlar halkımıza tanıtılmakta, halkımız paneller ve konferanslarla aydınlatılmakta, konserlerle eğlendirilmektedir. Silifke’de el dokumacılığı ve el işlemeleri yaygındır. Çul, çuval, heybe, battaniye, namazlığa, kolan(dokuma ip) yünden daha çokça da kıldan yapılır. Dokuma yapılacak yün ve kıl yıkanır, temizlenir. Atacakla atılır. Kirmenle eğrilir .İp yapılır.İpin dokuması ”ıstar” tezgahında yapılır.Dokunacak çul, çuval veya heybenin eni boyu kadar ip ayarlanıp ıstara yerleştirilmesine “çul çözmek”,”çuval çözmek”,”heybe çözmek” denir.Çözülen dokumaya verilecek desen için boyalı ip kullanılır.Boyalı ipe ”çesit” denir. Istarda dokuma elle yapılır. Tarakla vurularak sıkılaştırılır. İnce dokuma dediğimiz göynek, tor, peskir, kuşak, çiplik, çapıt gibi dokumalar “çulfallık“ tezgahında yapılır. Çulfallık tezgahında dokuma için mekik kullanılır. Sıkıştırma büyük tarak ile yapılır. Istar ve çulfalık tezgahlarını bu işleri yapan her köyümüzde görmek mümkünüdür. Belediye Kültür Evimizde de bir ıstar ve bir de çulfalık tezgahı örnek olarak bulunmaktadır.Kanevçe çıkarma yok denecek kadar azalmıştır.
